طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات سیاسی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، بلایا یا سوانح به عنوان یک مشکل بدخیم به عاملی بازدارنده در مسیر پیشرفت و رشد کشورها تبدیل شده‌اند. افزایش تراکم جمعیت، صنعتی شدن، عدم آینده‌نگری در طرح‌های توسعه شهری، افزایش حاشیه‌نشینی و ... موجب تشدید میزان و آثار سوانح شده است. یک سانحه می‌تواند به فاجعه و مصیبتی بزرگ تبدیل شود، موجب غافلگیری مقامات سیاسی و اداری شود، آثار طولانی مدت بر حیات یک جامعه داشته باشد، ظرفیت و توانایی سطوح مختلف دولت را برای واکنش مناسب با چالش جدی مواجه سازد و در نهایت منجر به کاهش سرمایه اجتماعی شود. لذا تلاش برای جلوگیری از وقوع بحران یا کاهش احتمال تلفات جانی، خسارت مالی و تخریب محیط زیست ناشی از سوانح همیشه در اولویت سیاست‌گذاری دولت‌ها ( در تمامی ساختارها و سیستم‌های اداری و سیاسی ) قرار داشته است.گزارش پیش رو ضمن تأکید بر آمادگی و پیشگیری، یادگیری سیاسی، ارتباطات و تخصص علمی و هماهنگی در مدیریت بحران، به بررسی نحوه راه‌یابی و چگونگی توجه به بلایا در چرخه سیاست‌گذاری عمومی ( دستور کار، تصمیم‌گیری، اجرا و ارزیابی ) می‌پردازد، تعارض‌های سیاست‌گذاران در هر مرحله را بررسی و درس آموخته‌هایی برای مدیریت مطلوب سوانح را استخراج و پیشنهاد می‌کند.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

•  فرایند مدیریت بحران
• مدیریت بحران در الگوی مرحله‌ای سیاست‌گذاری عمومی
• الگوهای اجرا در مدیریت بحران
• چرخه مدیریت بحران
• و موارد دیگر...