طبق این گزارش که توسط گروه پژوهشی توسعه اموربخشی و محیط زیست مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان برنامه و بودجه کشور تهیه شده است، در آگوست سال 2017، سیل‌های ویرانگر جنوب آسیا را درنوردید و طوفان‌های شدیدی آسیای شرقی را در هم کوبید. این بلایای شدید، ماهیت بالقوه مخرب طوفان‌ها را آشکار کرد. سیل و زمین لغزش در بنگلادش، هند و نپال باعث مرگ صدها نفر شد. این سیل‌ها خانه‌ها، مدارس، کسب و کارها و محصولات کشاورزی را نابود کرد و میلیون‌ها نفر را در معرض گرسنگی و بیماری قرار داد. چنین رخدادهایی بسیار تکان دهنده هستند، اما غیرمنتظره و شگفت‌انگیز نیستند. همان‌گونه که به صورت شفاف در گزارش بلایای آسیا و اقیانوسیه 2017 عنوان شد، ریسک این گونه مخاطرات پیشی گرفتن و فراتر رفتن از توان تاب‌آوری است. رخدادهای اخیر، آخرین مجموعه‌ای از مهم‌ترین رخدادهای مخرب و ویرانگر در آسیا و اقیانوسیه محسوب می‌شوند که در آسیب‌پذیرترین منطقه جهان در برابر بلایای طبیعی روی داده‌اند. بلایای طبیعی می‌توانند دستاوردهای سال‌ها کار و تلاش و سرمایه‌گذاری جوامع، دولت‌ها و سازمان‌های توسعه را نابود کنند. این موضوع نشان می‌دهد که چرا اصل تاب‌آوری در برابر بلایا در کانون توجه دستور کار 2030 برای اهداف توسعه پایدار (SDGs) قرار دارد. اگر جامعه جهانی بخواهد به این اهداف برسد، زیربناهای جدید باید بتوانند در برابر این بلایای طبیعی مقاومت کنند و مردم نیز باید قادر باشند تا به موقع از این بلایا فرار کنند تا زنده بمانند. هنوز اهداف توسعه پایدار (SDGs) شروط اساسی دیگری نیز دارند؛ زیرا دستیابی به این اهداف نه تنها باید شامل بیشتر مردم جهان شود، بلکه همه مردم جهان باید از منافع آن‌ها بهره‌مند شوند. هدف اصلی این است که هیچ‌کس نادیده گرفته نشود. این موضوع به ویژه در زمینه کاهش ریسک بلایا بسیار حائز اهمیت است. هر نوع برنامه‌ریزی برای تاب‌آوری باید منسجم و فراگیر باشد. سیستم‌های هشدار اولیه باید در دسترس همه افرادی قرار گیرند که احتمالا در معرض بلایا قرار دارند. غذا، آب و سرپناه، حتی در نواحی دوردست باید به سرعت در دسترس مردم قرار گیرند. این گزارش از گزارش بلایای آسیا-اقیانوسیه به بررسی مفهوم تاب‌آوری در عمل می‌پردازد. گزارش پیش رو رابطه بین اثرات بلایا، فقر و نابرابری را بررسی می‌کند. تا آن‌جایی که به نابرابری مربوط می‌شود، این گزارش نشان می‌دهد که بروز هر رخداد یا بلایایی در منطقه باعث می‌شود تا ضریب جینی 13 درصد افزایش پیدا کند. این گزارش نشان می‌دهد که اثرات بلایا با بروز ناآرامی‌ها و خشونت‌ها ارتباط تنگاتنگی دارد. گزارش استدلال می‌کند که اقدامات برای کاهش ریسک بلایا باید در کانون توجه دولت‌ها قرار گیرند، این موضوع به ویژه در مناطق بحرانی که احتمال تغییرات ریسک ناشی از تغییر اقلیم در آن‌ها بیشتر است و تراکم جوامع فقیر، آسیب‌پذیر و انزوا در آن‌ها زیادتر است، از اهمیت بیشتری برخوردار است. اگرچه، مداخله‌ها برای کاهش ریسک بلایا به تنهایی نمی‌تواند از بروز درگیری‌ها جلوگیری کند، اما چنین مداخله‌هایی باید بخشی از یک رویکرد جامع و فراگیر برای جلوگیری از بروز درگیری‌ها و ایجاد صلح و ثبات باشند. این گزارش نشان می‌دهد که بلایای طبیعی در آینده ممکن است از قابلیت‌های بالقوه مخرب بیشتری برخوردار باشند. منطقه آسیا و اقیانوسیه ممکن است حدود 40 درصد خسارات اقتصادی جهانی ناشی از بلایا را طی سال‌های آینده متحمل شود. بیشترین خسارات اقتصادی در کشورهای کوچک جزیره‌ای و کشورهای کمتر توسعه یافته مشاهده خواهد شد که سهم آن به ترتیب 4 و 2.5 درصد تولید ناخالص داخلی سالانه آن‌ها خواهد بود. همچنین در این گزارش بر پیشرفت‌های علمی و فنی برای پیش‌بینی تأکید شده است که می‌توانند ریسک‌های جدید و آسیب‌پذیری‌ها را شناسایی و به پیش‌بینی رخدادهای شدید کمک کنند. این گزارش به سیاست‌گذاران هم در بخش دولتی و هم خصوصی کمک می‌کند تا درک و شناخت بهتری از ریسک بلایا و تاب‌آوری به دست آورند. در این صورت است که می‌توان اقدامات قاطع و منسجمی در آسیا و اقیانوسیه برای رویارویی با بلایای طبیعی اتخاذ کرد.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار جهان می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی منطقه در معرض مخاطره

• آثار و پیامدهای بلایا بر فقر و نابرابری

• اقدام برای تاب‌آوری در بخش کشاورزی

• تاب‌آوری و تغییر اقلیم

• و موارد دیگر...